محسن یادت باشه (15)

دنیا خیلی بزرگ و شبیه هزار تویی بس پیچ در پیچ است، اگر حواسمان نباشد!

در این چند ماه اخیر یکی از دغه‌دغه‌های ذهنی‌ام این بود که یادگیری و توسعه چه مهارت و یا مهارت‌هایی اولویت اولم است، برای پاسخ به این سوال به کتاب‌هایی با زمینه موفقیت مثل مدیریت زمان برایان تریسی (البته نام اصلی آن Time Power است ترجمه خانم یلدا بلارک)، روانشناسی مثل کتاب هنر شفاف اندیشیدن که به برخی از به اشتباهات رایج در تفکر و تصمیم‌گیری می‌پردازذ، زندگینامه (روایی) مثل مرگ از من فرار می‌کند که به زندگی دکتر چمران پرداخته و با روایتی متفاوت از آنچه تاکنون خوانده بودم، جنبه‌های مختلف زندگی این شخصیت را توضیح می‌دهد، اقتصادی مثل کتاب اقتصاد به زبان ساده که بیشتر جنبه فضولی در کار بچه‌های اقتصاد را داشته و ادبیات رایج در این علم را البته نه چندان دقیق مثل متون دانشگاهی به اشخاصی که اقتصادی نیستند آموزش می‌دهد و در نهایت تاریخی مثل کتاب تکنوکراسی و سیاستگذاری اقتصادی در ایران که توسط علی‌اصغر سعیدی و به صورت یک تاریخ شفاهی از دوران شکوفایی اقتصاد ایران در دهه 1340 شمسی و از زبان دکتر رضا نیازمند به رشته تحریر درآمده است مراجعه کردم، برخی را به صورت کامل و برخی دیگر را بنابر سوالاتی که برایم پیش آمده بود مطالعه نمودم در این بین بررسی و یادگیری از سایت دوست‌داشتنی‌ام، متمم، نیز از یادم نرفت،

اما هر چقدر در بین این همه منابع مختلف سرگردان‌تر از نتیجه دلخواه دورتر

امروز این نتیجه قدیمی برایم زنده شد:

بدون داشتن اهداف هماهنگ و دست‌یافتنی، یادگیری مهارت در اغلب موارد تنها جنبه دانش‌اندوزی دارد. 

عملگرایی از نگاه من (1)

یکی از آفات برنامه‌ریزی نگاه کمال‌گرا به انجام برنامه است، بدین معنی که چنین شخصی انتظار دارد حداکثر فعالیت‌های پیش‌‎بینی شده را انجام دهد.

پس در برنامه‌ریزی دو نکته را هیچ‌گاه نباید فراموش کنیم:

1- ما هیچ وقت به اندازه کافی وقت نداریم. یعنی منابع (زمان- پول) در دسترس محدود بوده و نخواهیم توانست آن را صرف تمام علایقمان کنیم.

2- وجود کارهایی که انجامشان بیشترین تأثیر مثبت را در زندگی ما برجای خواهند گذاشت. (همان قانون 20 هشتاد: 20 درصد از فعالیت‌های ما 80 درصد از موفقیت‌هایمان را رقم می‌زنند، البته لازم به ذکر است که این قانون را بارها به صورت گزاره که می‌تواند نادرست هم باشد دیده‌ام اما تاکنون هنوز مثال نقضی برای آن نیافته‌ام اما این نکته را هم نباید از یاد برد که به قول متمم: «در علوم رفتاری، هیچ مثال نقضی درستی احتمالی یک گزاره را نقض نمیکند.»)

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

شروع هر کاری یکی از سخت‌ترین مراحل انجام کار است، اگر از همان ابتدا به دنبال بهترین نتیجه کلیِ زود دسترسِ ممکن باشیم قطعاً در شروع با بی انگیزگی مواجه خواهیم شد. بهترین نتیجه کلی یعنی هدف انتهایی از انجام یک کار یا پروژه چیست (توجه داریم که خود این پروژه به چند هدف کوچک تقسیم شده و هر هدف کوچک به چندین فعالیت کوچک و هر فعالیت کوچک دارای یک خروجی ملموس است) که در اینجا فردی که فقط هدف کلی را تعیین کرده اما آن را به اجزائی که گفته‌ام تقسیم نکرده مدنظر است و اما زود دسترس یعنی در هر هدف کلی، بدون در نظر گرفتن اهداف کوچک، فعالیت‌های کوچک و خروجی‌های ملموس در مدت زمان کوتاهی انتظار دستیابی داشته باشیم در واقع این حالت به بی صبری و بی حوصلگی معروف است؛ جملاتی مثل ولش کن، حال ندارم و... می‌توانند نشانه‌های این آفت شخصیتی باشند. به نظر من یکی از بزرگترین سدهای جریان عملگرایی، بی صبری در تلاش کردن برای هدف است.

اسرار عشق و مستی

جان مطلب:

اگر دقت کنیم می‌توانیم ببینیم که هر کدام از افرادی که در اطرافمان زندگی می‌کنند دارای یک خصوصیت بارزند، فقط کافی است در زندگی آهسته و به تدریج از هریک از آنها همان یک خصوصیت‌شان را یاد گرفت.

شرح و بسط مطلب:

روش کار به این صورت است که ابتدا افرادی را که در اطرافمان هستند زیر نظر بگیریم، به تدریج که زندگی و ارتباط پیش می‌رود خود روزگار آن رفتار شاخص فرد را به ما نشان می‌دهد، حال نوبت ارزیابی این خاصیت است، به این ترتیب که:

1-     باید تشخیص دهیم آیا آن ویژگی برای ما لازم است؟

2-     نقاط ضعف و قوت شناسایی شود.

3-     در نهایت از آن رفتار الگوبرداری کنیم.

مثلا اگر دقت کنیم از این دست ویژگی‌های خوب را در رفقایمان می‌بینیم:

یکی خیلی ظرفیت بالایی دارد و نحوه‌ی شوخی کردن متناسب با هر تیپ شخصیتی را می‌داند، یا فرد دیگری محقق و حلال مسئله خوبی است، اگر برای این شخص در زمینه‌ی کاری سوال یا چالشی را مطرح کنید بدون شک با جستجوگری خستگی ناپذیری آن را حل می‌کند.

پس به تعداد انسان‌های روی کره خاکی، از این دست ویژگی‌ها موجود است.

پ.ن1: عنوان از غزل 435 حافظ اخذ شده است. با این مطلع: " با مدعی مگوئید اسرار عشق و مستی".

پ.ن2: نمی‌دانم چرا دوست داشتم عنوان این مطلب را با تفأل از جناب حافظ انتخاب کنم ولی به هر حال این نام برایش برگزیده شد، باشد که خوش آید و از آن مهمتر به کار.

معرفی کتاب (1)

پیشنهاد میکنم کتاب زیر که متن روان و ساده‌ای دارد را بخوانید، دو نتیجه خواهد داشت: یکی تقویت زبان و دیگری مدیریت زمان.

Time Management , Brian Tracy

download