زخم گل

آسمانم آبیست!
زندگی فرصت بودن در این آبی هاست
گاه باید گرییست
گاه هم باید زیست!
با همه سختی ها
کودکی رد میشد
و صدای قدمش می آمد
اندر آن برق نگاهش
روزگاری ز نفس افتاده
روزگاری ز قفس درمانده