چقدر خوش است خالق بودن و رشد دادن، بذر عشقی را با امید بکاری و هر روز بالیدنش را به نظاره باشی. خاصیت "عاشقِ هنرمند" همین است.
آنقدر دور بودن، اینقدر بی تو بودن...
آنگه که درکشیدم از جام تو قراری... بیگاه از غم خویش هی تازیانه خوردم.