حرف برای زدن داشتم اما واقعاً این تصویر دیگر چیزی برای گفن نگذاشت.
صحبت از این است ما کجاییم و دنیا را به اندازه خودش جدی بگیریم، نه کم و نه بیش.
تذکر: شاید تصویر قدیمی باشد امّا صادقانه بگویم که طعم شیرینش تازه به جانم نشسته، به همین خاطر آوردمش.
چرا نمینویسید؟ چرا رفتید؟ :)