سرگرمی
" تا حالا به معنیش فکر کرده بودید؟
من تا الان (که یه مقدار برای ادامهی برنامم بیحوصله شده بودم و ناخودآگاه کشیده شدم سمت تلویزیون؛ البته اولین بار نبود که اتفاق میافتاد) فکر نکرده بودم.
به نظرتون میشه براش انواع مثبت و منفی قائل شد؟...
من برم به ادامهی برنامم برسم. "
متن بالا و عنوان پست از وبلاگ سالمون اخذ شده است. دوست داشتم پست ایشان و نظرم را در اینجا هم بیاورم چون حقیقتش چند وقتی است که خیلی این مسئله ذهن مرا درگیر کرده است.
نظر من به این صورت بود:
چقدر جالب، امروز در اتاق ما هم بحثی مربوط به همین مسئله مطرح شد، یکی از بچهها گفت: ما برای سرگرمی! به این دنیا آمدهایم، آرمان از آن طرف گفت: اصلا اینگونه نیست و خلاصه جانم برایتان بگوید که بحث بالا گرفت و قطعا مجال بیان نتیجهاش نیست. (میدانم اکثر این صحبتها ثمرهای برای طرفین بحث ندارد بلکه فقط به درد شنونده میخورد! خوب شنیدن هنر بزرگی است همانا)
خودم هنوز معنای دقیق و درست سرگرمی را نمیدانم و معمولا در این
زمینه سوالات زیر به ذهنم خطور میکند:
1- آیا دائم در حال تلاش و حرکت بودن به
سمت هدف درست است یا نه؟
2- گاهی اوقات
انسان نیاز شدیدی به رفع خستگی دارد با آن چه باید کرد؟
فعلا در این مرحله از زندگی به نظرم حرکت دائمی کار درستی است اما نمیدانم روشش چیست و برای پاسخ به سوال دومم اینکه هدف از سرگرمی کسب انرژی و رفع خستگی است برای ادامه درست مابقی مسیر، اما خیلی از چیزهایی که اسمش را گذاشتهایم سرگرمی به عبارت درستتر سردرگمی است! چون باعث میشوند هدف اصلیمان را فراموش کنیم و درگیر چیزهای دم دستی شویم.
حرفِ حساب