بهینه کار کنیم...
يكشنبه, ۱۰ آبان ۱۳۹۴، ۰۸:۴۸ ب.ظ
یکی از دوستان اینگونه است، میگویند قبل از شروع به کار حساب میکند که مثلا درس آنالیز عددی چقدر وقت لازم دارم، بعد از صرف وقت مدنظر برای آن، دست از تلاش بر داشته و کار بعدی را شروع میکند، حتی شدت عمل به گونه‌ای است که نتیجه‌اش مهم نیست.نکته در این است :تلاش در یک مدت زمان معقول
چون زندگی او فقط به همین درس یا کار محدود نمی‌شود که تمام آن را برایش صرف کند
هر چیزی هزینه‌ای دارد بعد از پرداخت لازم نیست بیشتر بپردازیم.
به نظرم ایده ی خوبیه..
یاد "قانون پارکیسنون" افتادم ، قانون مدیریتی / منایع انسانی که این نکته رو تایید میکنه : «هر کار به اندازه زمانی که برای آن تخصیص داده شده طول می‌کشد.» به عبارت خودمونی کارو هرچقدر لفت بدی طول میکشه ،، کاری که یه نصفه روز براش وقت میزاری میتونی اولش بگی زمانش دوساعته و توی دوساعت جمعش کنی
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86_%D9%BE%D8%A7%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D9%86%D8%B3%D9%88%D9%86
البته مزایای دیگه هم داره
1. درگیر کمالگرایی افراصی و وسواس ش نمیشی ، که اینوریش کنم ، اونوریش کنم و دست آخر برگردی سر جای خودش..
2. باتوجه به قانون 20 80 زودتر و بهتر به هدف میرسی ، باقی دورچینی که سرعتت رو کم میکنه
(نکته ی جالبی بود . مخصوصا تلنگری برای خودم که روی هرکاری زوم میکنن و کمالگرا هستم . یه مدت باید جمله ی دوستت رو اویزه گوش کنم ، بنظرم مفیده . مرسی )